Ik betrapte mezelf afgelopen week dat ik hartstikke jaloers was. Een onnodige en beschamende emotie waar ik mij enorm aan ergerde. Want hoe kom je in hemelsnaam van je eigen jaloezie af? Voor het antwoord struin ik het web af en duik ik in de menselijke psyche.
Header © Unsplash
Iedereen is weleens jaloers toch? Of dat gevoel nu terecht of onterecht is; iedereen weet wat jaloezie is. Psycholoog David Buss beschrijft in zijn onderzoek dat jaloezie waarschijnlijk in onze genen zit. En toch schaamde ik mij kapot voor mijn jaloerse gedachten, dat ik het aan niemand wilde uitspreken. Het is namelijk een negatieve emotie waarin je in werkelijkheid je eigen onzekerheid koppelt aan het gedrag van een ander. Het is niet het gedrag of de prestaties van persoon X an sich waaraan je, je zo stoort, het is het gebrek aan dat specifieke gedrag en prestaties die je in jezelf mist. Althans, zo ging het ongeveer bij mij.
Ik zal eerlijk zijn; ik ben echt hartstikke onzeker over alle artikelen die ik hier plaats en het verloop van mijn eigen journalistieke carrière. Mijn ambities zijn zó hoog dat ik constant het gevoel heb dat ik achterloop en aan ‘het falen’ ben. Hierdoor vergelijk ik mij met letterlijk iedereen die hetzelfde vak beoefent – en dat zijn er nogal wat. Dat anderen dus wel ‘successen’ behalen en ik ‘niet’ zorgt er voor dat ik onwijs jaloers word. En ik word er gek van! Afijn, die onzekerheid is er altijd al wel geweest, maar dat ik ook daadwerkelijk jaloezie ervaar, is nieuw voor mij. Dus besluit ik er onderzoek naar te doen en er over te schrijven, zoals een echte journalist betaamd.
Wat is jaloezie?
Jaloezie is een normale emotie die we vroeger nodig hadden om te overleven. “Het is een proces van jezelf met anderen vergelijken en aan hen te meten om te bepalen wat je zelf ‘waard’ bent en ‘hoe je het doet’ op de subjectieve schaal van succesvolle mensheid,“ schrijft Bedrock in een artikel. Jaloezie kan zich uiten in gedachten, maar ook in gedrag; wat inhoudt dat je naar je jaloerse gedachten handelt. Denk aan het controleren van berichtjes en het constant vragen naar bevestiging. En van dat gedrag word je nu niet per se een leuker mens.
Dat vergelijken met anderen funest is voor je eigen mentale gezondheid en relaties met anderen is voor veel mensen bekend terrein. En zeker in tijden van sociale media waar iedereen een soort A-list versie van zichzelf neerzet, is het makkelijk om anderen er van te overtuigen dat je leven perfect is. Een valkuil is dan dat je jezelf gaat vergelijken met deze fake reality en daar onzeker van wordt. Want jouw eigen leven ziet er wel heel anders uit dan die van een Instagram-influencer.
En ook ik ben daar enorm vatbaar voor. Ik vergelijk mij continue met de Instagramaccounts van anderen, vaak nog zonder dat ik het door heb. Ik label iemand al vrij snel ‘succesvol’ zonder überhaupt te weten hoe het écht gaat met iemand en of iemand bijvoorbeeld heel gelukkig is met wat hij/zij doet. Het is heel makkelijk om te oordelen over een fractie van de belevingswereld van een ander. En het is ook logisch; je zou toch ook zelf niet posten op Instagram dat je een Netlfix-marathon aan het houden bent in pyjama op de bank? Uit meerdere artikelen blijkt dat de belangrijkste oorzaak van jaloezie onze eigen onzekerheid is.
Hoe kom je van je jaloezie af?
Bewustzijn van je eigen jaloezie is misschien wel de beste manier om van je jaloezie af te komen. Zodra je merkt dat je jaloers bent, en weet dat dit komt omdat je zelf onzeker bent over iets, is er ruimte om van de jaloezie af te komen. Het is eng om in je eigen onzekerheid te duiken, want het is zoveel makkelijker om de ander de schuld te geven van jouw gevoel. Maar je schiet er niks mee op om jouw onvrede met de situatie op de ander te schuiven. Dus in mijn geval: waarom ben ik zo onzeker over mijn portfolio? Waarom ben ik zo onzeker over de artikelen die ik publiceer? Waarom heb ik het idee dat persoon X beter presteert dan ik dat doe? Is dat omdat hij/zij een ideaalplaatje op Instagram zet, of omdat ik echt weet dat diegene het heeft gemaakt?
En het is nu zaak om mijn eigen onzekerheid om te zetten in motivatie. Wat ga ik er aan doen om meer opdrachtgevers te krijgen? Welke stappen ga ik ondernemen om mijzelf minder met anderen te vergelijken? Ook moet ik mezelf gaan dwingen om in plaats van jaloers te zijn, bewondering te uiten naar persoon X. Wat knap dat hij/zij dat heeft bereikt! Hoe zou hij/zij dat hebben aangepakt en wat kan ik er van leren?
